Η τελευταία ανάρτηση για εδώ...ΜΕΤΑΚΟΜΙΖΩ ΛΕΜΕ

Το αποφάσισα τελικά.Βρήκα έναν πολύ όμορφο χώρο και μετακόμισα.Σας περιμένω όλους εκεί.Μου άρεσε πάρα πολύ η επιφάνεια εργασίας και τον επέλεξα αν και είναι πιο δύσκολος.Ελπίζω να με επισκέπτεστε και εκεί ώστε να συνεχίσουμε να τα λέμε.Η μεταφορά δεν έχει τελειώσει ακόμα και έτσι θα έχουμε κάποιες αλλαγές κατά τη διάρκεια των επόμενων ημερών.Όσοι με έχετε στην λίστα με τα μπλόγκς όταν βρείτε χρόνο αλλάξτε την παρούσα διεύθυνση.Τα λέμε από εκεί παίδες και κόρες.

Άντερ κονστράκσιον

Έχω μπει στο τρυπάκι το εξής:Εφ'όσον δεν έχω χρόνο να προσπαθώ να τον στουμπώσω κι άλλο.Έτσι λοιπόν αποφάσισα να αλλάξω την επιφάνεια του μπλόγκ μου σε κάτι πιο μαύρο.Ζήλεψα από την μαφιόζα και δεν άντεξα σε έναν ακόμα πειρασμό.Το έχω αναθέσει σε μία τεράστια εταιρία με απ' ευθείας φωτογραφική ανάθεση(ξέρετε πως γίνονται αυτά)και ίσως αργήσει λίγο το έργο.Έχουν λέει κάποια προβλήματα του τύπου ενώ περνάνε τον καινούριο κώδικα στην εμφάνιση του ιστολογίου δεν περνάνε αυτόματα,εκτός από το προφίλ και το αρχείο,όλα τα υπόλοιπα(όπως γραμμή βίντεο,ρολόι,λινκς)που έχω από κάτω.Αν κάποιος είναι κομπιούτερ φρίκ θα ήμουν υπόχρεος αν μου έλυνε το πρόβλημα ώστε να γλιτώσω και λίγα χρήματα από την κατασκευαστική.

Σεμνά και ταπεινά δικός σας...

island

Θίασος

Είχα σκοπό να γράψω για ένα ρεπορτάζ που διάβασα στην καθημερινή.Από εκείνα τα ρεπορτάζ που σου βγάζουν τα καντίλια στην άκρη των χειλιών.Από εκείνα που κάποιοι Δήμοι πήγαν στο ΣτΕ ένα μήνα ακριβώς μετά τις πυρκαγιές για το δικαίωμά τους στην παράνομη ανοικοδόμιση.Τα παρουσιάζω απλώς ως λίνκ γιατί ο Θίασός μου με καλεί σήμερα να ανεβάσω ένα παλιό ποίημα.Το άρθρο θα περιμένει να μαζευτούν και άλλα καντίλια για να βγουν έξω από το μνήμα...

ΘΙΑΣΟΣ

Κλεισμένος σε ένα μνήμα.
Σώμα ακίνητο και αεικίνητο,
Θαρρείς πως δεν επικρατεί
Καμία σκέψη για απόδραση.
Το μυαλό και η καρδιά
Νεκρά.
Η σκέψη κάπου έξω να επιθεωρεί
τα γεγονότα.
Αμφιβολία καμιά
πως δεν επιτέλεσε μαθήτρια του Χουντίνι.
Γι αυτό και η ταφόπλακα
δεν σαλεύει.
Όσο δυνατή κι αν είναι η σκέψη,
ούτε καν το φέρετρο δεν άνοιξε.
Άπνοια τριγύρω και αυτή πλανεύει.
Η σκόνη όμως παραμένει παγωμένη
πάνω στο μνήμα.
Κι εκείνη ατάραχη τριγυρνά.
Και το σώμα ατάραχο να σαλεύεται.
Η κάθοδος των Μυρίων
στα κάτω διαμερίσματα.
Ώρα γαρ γεύματος
και εκπλήρωσης αρχέγονων
λειτουργιών.
Πρόγευμα τα μάτια.
Υποψία όρασης καμιά,
κι όμως βρισκόντουσαν στη λίστα.
Μετά η μύτη.
Η όσφρηση κάπου είχε χάσει το δρόμο
μεταξύ Ναγκασάκι και Τσερνομπίλ.
Αργότερα τα χείλη
που ήταν αναγκασμένα και,
για να μην κρυβόμαστε
και συνηθισμένα έως γοητευμένα,
να πιουν και αυτό το ποτήρι.
Είχε μείνει επάνω τους
ακόμα η γεύση από το κώνειο
του Σωκράτη.
Η καρδιά είχε μείνει αποσβολωμένη,
ακίνητη,
να επεξεργάζεται τις μάταιες
και συνάμα περίφημες τελευταίες εικόνες.
Υποψία καμιάς αλλαγής
καμιάς καινούριας δημιουργίας
κι όμως και η καρδιά
ήταν στη λίστα.
Το στομάχι άγρυπνος καταπότης
νυχτερινών αποδράσεων.
Ήταν εύκολο να βρεθεί
στο πάρκο με τα πλατάνια,
νανουρισμένο απ’ το δροσερό θρόισμα των φύλλων.
Τέλος στη λίστα τα γεννητικά όργανα.
Υποψία αναπαραγωγής καμιά,
αλλά μπήκαν κατόπιν εορτής.
Έτσι «για καλού κακού».


Φόρτος εργασίας για τη σκέψη,
δεν επέστρεψε έγκαιρα.
Δεν βρήκε τίποτα παρά
φρέσκο νοτισμένο χώμα,
και μια Άνοιξη απλωμένη
παντού σαν πάχνη.

2 σε 1

Δύο παιχνίδια είναι το πόστ αυτό.Το ένα μου το πρότεινε η mamma και το άλλο η Λίλη από το Γκάζι.Το ένα λέει για το λόγο προέλευσης της εικόνας μου αλλά και του ονόματός μου ενώ το άλλο λέει να ονομάσω τα 7 καλά και τα 7 κακά του προηγούμενου χρόνου(και αν δεν είναι 7 δεν τρέχει και κάτι).

Αρχίζω...

Μικρός λάτρευα την δημιουργία της μουσικής.Είχε λοιπόν ένας φίλος ένα αρμόνιο όπου κάθε πλήκτρο αντιστοιχούσε σε μία συγκεκριμένη νότα(άρα και σε ένα διαφορετικό άκουσμα).Επειδή ο φίλος μου δεν με άφηνε να παίζω σπάστικα άσχημα.Γύρισα σπίτι και ζωγράφισα σε ένα χαρτί το αρμόνιο και αρίθμησα κανονικά τα πλήκτρα.Είχα καταφέρει να αποστηθίσω όλους τους ήχους και έτσι έκανα πρόβα στο τετράδιο το αγαπημένο μου τότε Χριστουγεννιάτικο τραγούδι "ο μικρός τυμπανιστής".

Την επόμενη μέρα το έκανα πρόβα στο πραγματικό αρμόνιο όταν ο φίλος μου πήγε στην τουαλέτα.Το έβγαλα όλο το τραγούδι με ένα λάθος!!!Από εκεί κάπου ξεκινάει και η ιστορία μου με την εικόνα αλλά και με αυτό που αντιπροσωπεύει η εικόνα.Βλέποντας το μάπετ σόου ερωτεύτηκα με την παραπάνω φιγούρα.Γιατί;Μα γιατί ήταν ένας μικρός τυμπανιστής.Έγινε ίνδαλμα και γι αυτό τον χρησιμοποιώ.Μα πάνω από όλα έχει αυτά που δε έχω εγώ εκτός από ένα.Έχει σπιρτάδα,έχει νεύρο,έχει τρέλα,έχει ομορφιά και όλα αυτά δεν τα έχω εγώ.Αυτό που έχουμε και οι δύο είναι η λατρεία για τα τύμπανα.Και έτσι κολλήσαμε.

Το island(και είναι η μόνη λέξη που θα χρησιμοποιώ στο μπλογκ στα αγγλικά.Όλες οι άλλες γράφονται από μένα στα ελληνικά...πχ όλγουέις...είναι ένας χαζός τρόπος αντίδρασης για τα γκρίκλις που μας έχουν κυριεύσει αγνοώντας την ομορφιά της γλώσσας μας)αντιπροσωπεύει(και βασικά μου θυμίζει)έξοχα καλοκαίρια σε νησιά και κυρίως μία πανέμορφη νύχτα που είχα περάσει στο ομώνυμο μαγαζί.Τίποτις άλλο...

Παιχνίδι βου...

Τα 7 καλά του προηγούμενου χρόνου ήταν ουσιαστικά ένα.Η ανακάλυψη του επαγγέλματος που αγαπώ και η συμβίωσή του με ένα επάγγελμα που μου αρέσει φτιάχνοντας ένα μείγμα άκρως δημιουργικό,ουσιαστικό και πάνω από όλα ενθουσιώδες(απορώ δηλαδή πώς γίνεται με τόση πληθώρα επαγγελμάτων όλοι να αναζητούν την καρέκλα στο δημόσιο...).Το επάγγελμα που αγαπώ είναι ηλεκτρονικός ενώ το επάγγελμα που μου αρέσει είναι ηλεκτρολόγος.Φτιάχτηκε λοιπόν ένα μείγμα αυτοματισμών ηλεκτρολογικών εγκαταστάσεων που με παρασύρει σε ενδιαφέρουσες καταστάσεις.Σε καινούρια πράγματα.

Τα 7 κακά θα έχουν και φωτογραφίες.Είναι κυρίως κοινωνικά θέματα(που από ιδεολογικής απόψεως τα θεωρώ και προσωπικά) και είναι αυτά που με σημαδεύουν.Όλα μαζί θα μπορούσαν να εγκλειστούν στην φράση έλλειψη μνήμης και εξηγούμαι:

1.

Θυμάστε άραγε τις πυρκαγιές του καλοκαιριού;Τις μεταπωλήσεις γης προς το Καζίνο στην Πάρνηθα;Το σχέδιο ανάπλασης του μουνόπανου δημάρχου της Ζαχάρως με τα ξενοδοχιακά συγκροτήματα πάνω στα καμμένα ακριβώς μετά από ένα μήνα από το σβήσιμο και χωρίς να έχει κατακάτσει η στάχτη στο χώμα;Ή μήπως θυμάστε τις διεκδικήσεις της Εκκλησίας της Ελλάδος στον Υμηττό;

2.

Θυμάστε άραγε τα ομόλογα και τα ανομολόγητα των γαμημένων που διαχειρίζονται το ελληνικό χρήμα πάντα με γνώμονα το κοινωνικό κράτος;

3.

Θυμάστε άραγε τις υποκλοπές της βόδαφον υπό την σκέπην του κυρίου(λέμε τώρα)Βουλγαράκη;Απντέιτ...Αυτή η κακή βόδαφον πήρε και κάποια έξτρα χρηματοδότηση (από το κράτος φυσικά)αλλά και βραβείο λειτουργικής εταιρίας έτσι για να εξάρουμε και έμπρακτα το ήθος των υποκλοπέων.

4.

Θυμάστε άραγε τα χάδια των μπατσόπουλων προς τον άτακτο φοιτητή;

5.

Θυμάστε άραγε κάποια ονόματα που θα έβγαιναν και καλά στη φόρα για κάποιους που έβαλαν μέσον για να μην πάνε φαντάροι;Ξέρετε...τα γνωστά λαμόγια που βγαίνουν έξω με την όποιον πάρει ο χάρος μπεμβέ τους και το μαλλί είναι επιμελώς ατημέλητο και γαμούν και δέρνουν τα άτομα.

Και κάποια έτσι στα γρήγορα:

7.Θυμάστε για κάποιους υπεύθυνους για την πτώση της Ρικομέξ;

8.Θυμάστε κάποιο Σάμινα;

9.Θυμάστε κάποια πετρελαιοκηλίδα στην εκβολή Ασωπού ;

10.Θυμάστε μία ονομασία που προφέρεται Σκόπια;

11.Θυμάστε τί φάγατε χθες γαμώ το μουνί της πουτάνας γαμώ;Που έχουμε καταντήσει μαμ κακά και νάνι και από μνήμη δεν ενδιαφερόμαστε.Φτάνει να μην αρπάξει ο δικός μας ο κωλαράκος.Φτάνει να μην διαταραχτεί η αυτιστική ζωούλα μας.Αυτά είναι τα 7+ άσχημα που μου συνέβησαν το 2007.Δεν συνέβησαν και σε σένα;

Το παιχίδι μεταφέρεται σε όποιον γουστάρει να γράψει...

island

Έκκληση για βοήθεια

Αντιγράφω από Άει σιχτίρ και πατσιούριον

EKTAKTO POST
Για ρίξετε μια ματιά κι εδω...έρχομαι από Zaphod.Αντιγράφω από τον polsemannen και τον Ροΐδη :ΒΟΗΘΕΙΑ.ΣΑΣ ΕΚΛΙΠΑΡΩ ΣΑΝ ΜΑΝΑ. ΣΤΙΣ 17-2-2007 ΣΤΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟ ΚΡΗΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗ ΘΕΡΙΣΟΣ ΚΟΝΔΥΛΑΚΗ 30 ΩΡΑ 17 ΚΑΙ 15 ΕΓΙΝΕ ΕΝΑ ΤΡΟΜΕΡΟ ΔΥΣΤΥΧΗΜΑ ΜΕ ΝΕΚΡΟ ΤΟΝ ΓΙΟ ΜΟΥ ΕΝΑ ΑΓΓΕΛΟΥΔΙ 23 ΕΤΩΝ.ΔΙΕΡΧΟΜΕΝΟ JEEP ΠΑΡΑΒΙΑΖΟΝΤΑΣ STOP ΠΑΡΕΣΥΡΕ ΚΑΙ ΕΓΚΑΤΕΛΕΙΨΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΠΟΥ ΠΕΡΝΟΥΣΕ ΜΕ ΤΗΝ ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ.ΠΕΘΑΝΕ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΛΙΓΟ. ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΑΝΑΦΕΡΩ ΚΑΠΟΙΟ ΑΛΛΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ. ΜΟΛΟΝΟΤΙ ΕΧΕΙ ΠΕΡΑΣΕΙ ΚΑΙΡΟΣ ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΑΝ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΤΟ ΠΑΡΑΜΙΚΡΟ ΚΑΛΕΣΤΕ ΣΤΟ 2102029145 ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΗ. ΣΤΕΙΛΤΕ ΤΟ ΚΑΙ ΣΕ ΑΛΛΕΣ ΣΕΛΙΔΕΣ. ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΝΑ ΒΡΕΘΕΙ Ο ΕΝΟΧΟΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΧΑΘΟΥΝ ΑΛΛΕΣ ΑΔΙΚΕΣ ΨΥΧΕΣ.katagelies.gr

UPDATE:αναρτώ εδώ ξανά το σχόλιο του φίλου blogger Παπαχατζής ΠαναγιώτηςΤο συμβάν είναι πραγματικό. Το “πρόχειρο τετράδιο” επικοινώνησε με την οικογένεια του άτυχου νεαρού. Το πρόσφατο συμβάν με το citroen saxo και την συμβολή του διαδικτύου στην ανακάλυψη του ενόχου είναι που προέτρεψε την κυρία Ειρήνη και την οικογένεια της να ζητήσει την βοήθεια μας Αναδημοσιεύστε το, στα blog σας. Ίσως κάποιος αναγνώστης σας να μπορέσει να βοηθήσει. Η οικογένεια μου έδωσε και δυο e-mail, επικοινωνίας στα οποία μπορείτε, επίσης, να στείλετε πληροφορίες. blessinho@yahoo.gr και marakimata@yahoo.gr.Όποιος γνωρίζει κάτι, ας επικοινωνήσει άμεσα!

Το ποδαρικό

Το να ανασύρω μνήμες από το παρελθόν είναι κάτι σύνηθες.Έχετε καταλάβει πως ένα μεγάλο μέρος τους είναι αλήθεια.Είπαμε...υπάρχει αμοιβαία ειλικρίνια:Κάνω πως γράφω και προσποιείστε πως με διαβάζετε(από κάπου το έχω πάρει αυτό...δεν θυμάμαι).Έτσι και η ακόλουθη ιστορία.Κάπου από τα παλιά.

Βρισκόμασταν στο σπίτι των κουμπάρων μας για την αλλαγή του χρόνου.Μάζωξη αστέγων θα έλεγα αφού ακόμα και τότε,μη με ρωτήσετε πότε...είπαμε αμοιβαία ειλικρίνια με ευδιάκριτα όρια,όλοι πίστευαν σε δοξασίες.Μία από αυτές είναι πως ένας φίλος του πατέρα μου του ζήτησε να πάμε να κάνω ποδαρικό την επομένη στο σπίτι του.Συμφώνησε και η μητέρα μου.Ρώτησα τί είναι αυτό;Και μου είπαν θα δεις(αφού συμφώνησαν τί λόγο είχα να φέρω αντιρρήσεις;).

Σκεφτόμουν όλη νύχτα αυτό το "ποδαρικό".Τί να ήταν;Το μυαλό μου έτρεχε.δεν ήξερε που να σταματήσει.Μου ήρθαν εικόνες από ένα γεύμα με βατραχοπόδαρα μέχρι...Το μυαλό μου σταμάτησε.Σταμάτησε σε μία εικόνα.Στα μπούτια της κόρης του νοικοκύρη με το ποδαρικό.Ένα μεγάλο φως κατέβηκε στα μάτια μου και με τύφλωσε.Το φως της επιφοίτησης.Το "ποδαρικό" θα ήταν να μου προσφέρουν τα μπούτια της Τ. να τα χαϊδεύω(δεν ήξερα τότε να κάνω και κάτι άλλο).Ξέρω θα με πείτε γάϊδαρο και διεστραμένο αλλά θα αλλάζατε γνώμη αν βλέπατε τα άμυαλα μπούτια της Τ.

Ξημέρωσε και δεν είχα κλείσει μάτι.Περίμενα να πάω να κάνω "ποδαρικό".Αφού ξυπνήσαν και οι δικοί μου φύγαμε για το σπίτι.Η πόρτα άνοιξε και ο πατέρας της μας περίμενε.Ευχές,χειραψίες,και μεγαλειώδης είσοδος με το δεξί.Σαν αυτοκράτορας μπήκα(ένα και ένα μίλκο αλλά αυτοκράτορας).Σκόνταψα λίγο αλλά μπρος στα μπούτια τί είναι λίγη καθυστέρηση;Καθίσαμε στο σαλόνι.Ρώτησα αμέσως πού είναι η Τ.Μου είπαν πως δεν ήταν εκεί γιατί είχε κοιμηθεί στην νονά της.

Μαύρα σύννεφα πέρασαν από το μυαλό μου.Σηκώθηκα,και μαζί με μένα και η μητέρα μου...όχι από συμπόνια(τέτοια συμπεριφορά από μάνα δεν την περίμενα)αλλά για να βοηθήσει την άλλη κυρά με τους καφέδες.Και εμένα ποιός θα με βοηθούσε;Ποιός θα μου έφερνε τα μπούτια της Τ.;Την παραμέρισα μαλακά(μάνα είναι μόνο μία) και πήγα και έπνιξα τον πόνο μου σε δύο ποτήρια αναψυκτικού.

Την επόμενη χρονιά βγήκα τσάρκα στους δρόμους."Καλημέρα...ήρθα να σας κάνω ποδαρικό" έλεγα στα σπίτια που έμπαινα προσδοκώντας μία ανταμοιβή από την ιστορία(κάποια μπούτια δηλαδή...δεν τα ζητούσα αλλά τα περίμενα).Η μόνη ανταμοιβή που είχα από τους εμβρόντητους σπιτονοικοκύρηδες ήταν 1500 δρχ και η κατάρρευση του μύθου του ποδαρικού.Αργότερα έμαθα πως δεν είναι σωστό να τριγυρνάς για να κάνεις ποδαρικό.Σκέφτηκα...γιατί δεν είναι σωστό;Αφού δεν γίνεται και τίποτα...

Σαν ποδαρικό σε αυτό το μπλογκ θα ήθελα να κάνω μόνο μία ευχή.Προς άντρες και γυναίκες: Το ποδαρικό να γίνει και για σας κάποια όμορφα μπούτια.Να τα χαϊδεύετε τις κρύες νύχτες του χειμώνα(είτε είναι ξυρισμένα είτε τριχωτά).Χρόνια πολλά σύντροφοι και συντρόφισσες και καλή ανάσταση να έχουμε πλέον.Ευτυχισμένος ο καινούριος Πάσχας και αλήθεια...πώς σας μπήκε χθες;;;(Ο καινούριος χρόνος βεβαίως βεβαίως)...

Ένα βίδεον

Ένα βίδεον θα είναι η αφιέρωση γι αυτήν την ανάρτηση.Που αναφέρεται σε όλους τους άλλους.Ποιοί είναι αυτοί;(Είναι συνεχώς δίπλα μας και πολλές φορές μέσα μας.)

Για αυτούς που κατέκαψαν την Ελλάδα το καλοκαίρι...
Για τα λαμόγια που δουλεύουν τον κόσμο στο δημόσιο...
Για τους Έλληνες που ψάχνουν λίγη αξιοπρέπεια στις πιστωτικές κάρτες...
Για τα λαμόγια υπουργούς που ο νόμος δεν τους αγγίζει πλέον...
Για όλες τις εξαγγελίες που το μαχαίρι φτάνει στο κόκκαλο...
Για την εξωτερική πολιτική αλλά και την "εφαρμογή" του κοινωνικού κράτους...
Για τους θρησκόληπτους αυνάνες που προσεύχονται για έναν παπά(έστω και αν είναι αθώος)ξεχνώντας παραδειγματικά το κοριτσάκι...
Για τους ευνούχους παπάδες και την χρυσή περιβολή τους...
Για τους επίσημους Αγιοβασίληδες και τους ανεπίσημους χορηγούς...
Για τα ανθρωποειδή τύπου Άδωνη Γεωργιάδη και σια ο.ε...
Για τους Ελληνάρες που θα σκοτώσουν πολλά παιδάκια στην εθνική οδό αυτές τις γιορτές...
Για όσους πιστεύουν ότι είμαστε ένας ανώτερος λαός...
Για την "δωρεάν" παιδεία και την "δωρεάν"υγεία...
Για το εθνικό μας σπορ...

Για όλους εμάς που δεχόμαστε τα παραπάνω Αβάδιστα... λόγω του κλίματος των εορτών...





Όσο για τους υπόλοιπους...κάτι εύθραυστο και όμορφο...
Μια ευγενική χορηγεία του άει σιχτίρ!!!




Καλά Χριστούγεννα φίλοι και φίλες μου...