Κυριακή 4 Νοεμβρίου 2007

Για την Αμαλία



Δεν ήξερα...και έπεσα τυχαία εδώ.Διάβασα,εκτός των άλλων και τα σχόλια στην τελευταία ανάρτηση και δάκρυσα.

Αυτή η ανάρτηση είναι το λιγότερο που μπορώ να κάνω.

Ήδη διενεργείται μια συλλογή υπογραφών η οποία θα αποσταλεί στον Υπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, στους Υπουργούς και Βουλευτές μας, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στην Ευρωπαϊκή Κομισσιόν και ήδη έχουν ξεπεραστεί οι 500 υπογραφές.

Σίγουρα με τέτοιες αναρτήσεις δεν θα αλλάξει ο κόσμος όσο δεν κόβονται απο τη ρίζα τα κουλά των ασπροφορεμένων νεκροθαφτών που πάνω στην υγεία ενός ασθενούς στηρίζουν ακριβά σπίτια και κέρδη άνευ προηγουμένου.Αλλά είναι κάτι...είναι μία αρχή...ίσως μόνο για τα δάκρυα που πέσαν στο πάτωμα...Ίσως για τους νέους γιατρούς (που μαστίζονται απο την ανεργία)έστω και αν δεν αποκτήσουν συνείδηση να αποκτήσουν τουλάχιστον φόβο(αν και δεν είναι λύση αυτό)ώστε στο μέλλον να ασκούν λειτούργημα και όχι επάγγελμα...ίσως απλά για να τηρηθούν οι ήδη υπάρχοντες νόμοι και να αρχίσουμε να νιώθουμε μέλη ενός κοινωνικού κράτους(συγνώμη για αυτήν την ουτοπία).

Έλαβα την ενημέρωση του θέματος διαβάζοντας το μπλογκ άεισιχτίρ.