Κυριακή 21 Οκτωβρίου 2007

Η απόδραση

Σαν βρίσκομαι,
στην δυσφάνταστη πλευρά του χρόνου,
κοιτώ γύρω και όλα τρέχουν με ιλιγγιώδη ταχύτητα
με προορισμό κάπου στο άπειρο.
Τότε πέσαν στα χέρια μου
κάποια φύλλα, με ποιήματα
από διάσπαρτες σκέψεις και εικόνες
παρασυρόμενα από το μένος
της ταχύτητας του χρόνου.
Ήταν η γραφή της Κικής και
του άγνωστου εαυτού μου.
Και ευθύς με φέραν πιο κοντά
στην απόλυτη φαντασίωση
με το γνωστό άγνωστο Εγώ μου.
Και σταματάν οι μηχανές του χρόνου.

Δεν καταλαβαίνω τι λένε οι γραμμές.
Μόνο κάτι εικόνες πιάνω, τις εμφανίζω
και τις κρεμάω στο σκοτεινό θάλαμο του μυαλού μου.
Μα τί σημασία έχει που δεν τις καταλαβαίνω;
Με καταλαβαίνουν εκείνες, καθώς αρχίζουν οι αλχημείες
και οι παραφράσεις στίχων:

Βάζοντας ένα «και» παραπάνω
ανακαλύπτω μια νέα πλευρά,
έναν νέο κόσμο.
Βγάζοντας ένα «και»
ανακαλύπτω έναν θόλο παλιότερο.
Και αποτυπώνω τους δυο κόσμους στο χαρτί.
Βάζω και τον δικό μου μαζί,
προσπαθώντας να αποδράσω
από τον τωρινό τον δυσβάσταχτο.

14 σχόλια:

Unknown είπε...

"Βάζοντας ένα «και» παραπάνω
ανακαλύπτω μια νέα πλευρά,
έναν νέο κόσμο.
Βγάζοντας ένα «και»
ανακαλύπτω έναν θόλο παλιότερο.
Και αποτυπώνω τους δυο κόσμους στο χαρτί.
Βάζω και τον δικό μου μαζί,
προσπαθώντας να αποδράσω
από τον τωρινό τον δυσβάσταχτο"

Απλά πανέμορφο..
Το υπόλοιπο δεν μου "μίλησε" τόσο πολύ όσο η τελευταία στροφή ..
Καλησπέρα :)

pietà είπε...

...προσπαθώντας να αποδράσω
από τον τωρινό τον δυσβάσταχτο.

Αυτό τα λέει όλα. Αχ, κι ας μπορούσα...

island είπε...

@inner silence
εμένα δεν μου έχει μιλήσει ακόμα αλλά πού θα πάει;Χαίρομαι που μίλησε σε σένα τουλάχιστον έστω και μία στροφή.
@pietà
welcome to the club των "δεν μπορώ να ξεφύγω"

fish eye είπε...

να αποδρασεις;το σκεφτηκες καλα;;

island είπε...

@φεγγαραγκαλιες
δεν το σκέφτηκα...όλο έτσι λέω και όλο εδώ είμαι...wellcome...

Απολλώνια είπε...

Κάτσε καλέ, δεν θα βρείς καλύτερα...
Λίγες μετατροπές θέλει... ξέρεις κουφώματα, βαψιματάκι, άντε και πάτωμα, μικροπράγματα!

Άβε συνάδελφε.

;)

Καλώς σας βρήκα.

Ανώνυμος είπε...

Και; Τα κατάφερες;
Καλημέρα

island είπε...

@απολλώνια
Άβε συναδέλφισσα,τα έχω δοκιμάσει όλα (ξέρεις τα σχετικά που ανέφερες)αλλά πάλι έρχεται η ώρα που θα βγάλει προβλήματα.Και με προβληματίζει πιο πολύ και θέλω να φύγω.Και μετά σκέφτομαι:"πού να πάω ο μαλάκας;"Και κάθομαι στα αυγά μου(ένα απο τα πουλιά που βγήκε απο το κλόσσημα αυτό είναι το παραπάνω ποίημα.Ήθελα να φύγω και τελικά έκατσα στα αυγά μου...).Είναι η όλη διαδικασία που με απογοητεύει και με γοητεύει.καλώς ήρθες
@stalagmatia
Όπως λέω και πιο πάνω όλο πάω να τα καταφέρω και όλο σταματάω...μία αέναη προσπάθεια χωρίς κατάληξη.wellcome

Ανώνυμος είπε...

τη Δευτέρα στο Μέγαρο Μουσικής η Κική θα διαβάσει τα ποιήματά της.
Δες το σαν απόδραση και έλα.

Γράφεις υπέροχα, άγνωστε.

island είπε...

@αργυρένια
Η πρώτη πληροφορία που μου έδωσες μου έδωσε μεγάλη χαρά και παρά το φορτωμένο πρόγραμμα θα κάνω τα πάντα για να πάω.Και θα το δω σαν απόδραση αφού μάλλον θα είναι.
Όσο για την δεύτερη πληροφορία σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και σε καλοσορίζω στο blog.
Υ.Γ. έχεις καμιά διεύθυνση ιστοσελίδας όπου θα μπορούσα να μάθω ωράριο και να κλείσω εισιτήρια;

Ανώνυμος είπε...

Η είσοδος είναι ελεύθερη με δελτία προτεραιότητας. Η διανομή των δελτίων αρχίζει στις 6 μ.μ.

Που σημαίνει: δεν κλείνεις εισιτήρια απλά πηγαίνεις γύρω στις έξι, μία ώρα νωρίτερα από την ώρα έναρξης δηλαδή , για να προλάβεις να βρεις θέση.

Θα αποδράσουμε παρέα.

island είπε...

αν πάρω άδεια απο τη σχολή(έχω βασικό μάθημα)σίγουρα θα αποδράσω και εγώ μαζί σου.θα τους ψήσω από αύριο κιόλας να μου δώσουν την ύλη την επομένη.κατά 90% θα είμαι εκεί.
thanks

axkaivax είπε...

Η δυσβάσταχτη πλευρά του χρόνου...
Είναι άραγε όσο δυσβάταχτη ορίζει
το άγνωστο εγώ; Ή μήπως είναι όντως; Δυστυχώς δεν μπορούμε να
απαντήσουμε.Πολύ καλό το post

island είπε...

@axkaivax
Την δυσβάσταχτη δεν νομίζω να την ορίζει το άγνωστο εγώ αλλά το συνειδητό.Το γνωστό εγώ.Του αγνώστου εγώ μάλλον του αρέσει αυτή η πραγματικότητα γι αυτό και δεν αντιδρά έντονα.Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.Γουέλκαμ